- Mmm faktycznie dobra. - powiedziałem najedzony.
- No wiadomo w końcu ja ją zauważyłam. - uśmiechnęła się szeroko Alice.
Spojrzałem na nią.
- Nie Alice, ja ją zauważyłem. - oznajmiłem dumnie.
Spojrzała na mnie z politowaniem.
-Nie Daiki. Coś krótką pamięć masz. - wstała i przeciągnęła się.
Prychnąłem.
-Ja mam krótką pamięć?
-No przecież nie ja. - zaśmiała się.
-Jesteś bezczelna. - zaśmiałem się i przewróciłem oczami. -Dobrze
wiesz, że ty chciałaś jakąś biedną małą sarenkę, którą nawet bym nie
pojadł...
-Dobra, dobra. Nie będę się kłócić. - machnęła łapą.
-Bo oczywiście wiesz, że mam racje i Ci głupio. - uśmiechnąłem się szeroko.
Siedzieliśmy chwilę w przyjemnym milczeniu.
-Słyszałeś? - Alice nagle podskoczyła.
Spojrzałem na nią i zaraz wstałem. Chwile była cisza i nagle usłyszałem jak ktoś lub coś staje na gałęzi.
-Słyszałem. - skinąłem spokojnie łbem. -Kto tu jest?! - krzyknąłem.
<Alice?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz