- Doberek!
Basior gwałtownie otworzył oczy, ja w tym czasie już stałam na ziemi. Z tego co widzę, to go nie przestraszyłam, ale warto czasem spróbować, nie?
- Jestem Yuko, a ty to?...
- Mello - Odpowiedział, schodząc jednocześnie z drzewa. Jakieś tam mięśnie dostrzegłam tak samo jak z moim bratem, coś tam niby jest... ale tego nie widać.
W pewnym momencie poczułam okropny ból w całym ciele. Ciągłe uczucie rozrywanej skóry, rozciągania kości i innych okropnych rzeczy.
Chwilę potem spojrzałam w dół, stałam na dwóch nogach... CO?! Jak, gdzie, po co?! Czarne... jak to ludzie nazywają... A , już wiem! Buty, i czarno - białą sukienkę, obwiniętą w pasie błękitna kokardą.
Obejrzałam swoje ręce, nogi... i skapnęłam się, ze pod nimi leży kosa, taka wielgachna kosa. Wzięłam ją do ręki i zaczęłam obracać. Czarne ostrze, no może do mnie taka broń nie pasuje, ale jest fajna. Postukałam nią kilka razy o ziemię, a ona magicznym sposobem (no a jakim innym skoro niemagicznym) zamieniła się w krótki "patyk". Fajny sprzęt, taki poręczny.
Schowałam go między moją kokardę. Dopiero teraz spojrzałam na basiora, wpatrywał się we mnie ze zdziwieniem. Skierowałam uśmiech w jego stronę i westchnęłam:
- Podobno w tym tygodniu coś dziwnego dzieje się z naszymi ciałami, no i proszę! - Wskazałam na siebie.
- Tak, słyszałem o tym - podszedł do mnie i usiadł.
- Jeszcze raz powiedz jak się nazywasz, bo zapomniałam. - Jaka ty Yuko jesteś mądra, powinnaś za to dostać nobla.
- Mello - odparł.
- Uśmiechnęłam się i usiadłam obok niego. Trochę dziwnie czuje się w tym ciele, ale przynajmniej nie jestem taka brzydka jak się spodziewałam, i to jest plus.
< Mello? Zapomniałam o tobie XD>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz