Od Rakszy- opowiadanie eventowe- etap II

Dawno temu żyła wilczyca o imieniu Róża. Była bardzo odważna. Była wojownikiem oraz łącznikiem. Jako jedyna starała się chronić watahę. W zimowe noce rozdawała leki potrzebującym, a pewnego dnia samica alfa zachorowała. Samiec alfa nie miał do niej zaufania. Dwie godziny myślała co robić, aż przypomniała sobie że za kilka minut odbywa się ważna uroczystość. Podczas nieobecności samca alfy, poszła dać lek jego partnerce. W ramach podziękowań została honorowana na betę. Gdy wilk dostawał wyższe stanowisko o północy zaczynała się wielką uczta która była tradycją watahy. A w każdy taki dzień wilk musiał wymyślić nową tradycje która będzie się odbywała w dany dzień. Para alfa zdecydowała że to sztuka być tak odważnym, a gdy mowa o sztuce trzeba ożywić watahę i zatrudnić malarza i stolarza. Róża uwielbiała przygody a na stanowisku Bety wcale dużo ich nie miała. Idąc przez las zwany Stardust Forest złapała jedno z latających światełek i wypowiedziała życzenie że chce mieć więcej przygód. Niestety pewien szpieg z watahy Nie spowiedzi a nie krzyknął przy niej gdy spała, a Róża odruchowo go mocno skrzywdziła. Po tym wypadku straciła stanowisko Bety, a została wyśmiewana przez innych. Po tym co wszystko się zdarzyło była agresywniejsza i wredniejsza, ale miała dużo przygód tak jak chciała. Pewnego ranka dowiedziała się że doszło do sprzeczki pomiędzy jej watahą i dwoma innymi. Na początku ją to nie obchodziło ale gdy wszystkie watahy spotkały się na polu bitwy zrozumiała że źle postępuje. Ruszyła w drogę. Poświęciła się watasze ratując ich życie a oddając swoje. Jak głoszą inne legendy jej dusza właśnie znajduje się w lesie Stardust Forest. W tamtej watasze której ten las był ich terenem uznawano ją za Królową i Boginią poświęcenia i odwagi. Niestety teraz tamta wataha się rozpadła, a na ich terenach powstała nowa wataha. Wataha Porannych Gwiazd.

Słowa:  światełka Stardust Forest, watahy, sztuka, tradycja, poświęcenie, dusza, lek