Uśmiechnęłam się nagle.
-Co?-spytał.
W tafli wody ujrzałam swój błysk w oku.
-Lubisz pływać?-spytałam.
-No,a co?-spytał.
Jednym ruchem łapy wepchnęłam go do wody.
Basior szybko wypłynął na powierzchnię,potrząsając całym ciałem-chciał pewnie wytrzepać wodę z futra.
-Ej,ty!-krzyknął z uśmiechem.
-Co?-zaśmiałam się.
Sebastian wyszedł na brzeg.
-Umiesz oddychać pod wodą?-spytałam.
-Nie...ale nie ucz mnie tego. Nie chcę nalać wody do swych płuc,wiesz?
-Ale ja już nie chcę ci nic robić-uśmiechnęłam się.
-Tylko co?
-A chciałbyś oddychać pod wodą?
-No...w sumie tak.
-Ok. Nie ruszaj się...
Podeszłam do niego. Stałam naprzeciwko. Łapami wymodelowałam bańkę
powietrza. Nakierowałam ją na nos basiora. Z sobą zrobiłam to samo.
-Teraz włóż głowę pod wodę.
Sebastian patrzył na mnie bojącym się wzrokiem.
-Ok,pokażę na sobie...-westchnęłam.
Zanurzyłam głowę pod wodę i zaczęłam śpiewać. Wdychałam i wydychałam
powietrze. Basior z niedowierzaniem patrzył na moją unoszącą i opadającą
z każdym wdechem i wydechem klatkę piersiową. Wynurzyłam się.
-Teraz ty. Zobaczysz,że to bezpieczne i potem wejdziemy cali do wody,ok?-spytałam uśmiechając się ciepło.
Sebuś? Odważysz się?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz