Ona tylko się uśmiechała. Już ja ją dorwę..
Nagle poczułem dziwne dreszcze. Od grzbietu, po całym ciele. Znam to uczucie...
- Nie, tylko nie ty...!- krzyknąłem. Wadera zrobiła dziwną minę.
- O co chodzi, mówiłeś coś?- zaśmiała się.
Obok mnie pojawiła się zjawa. Ale ta zjawa...nie była taka, jak inne.
Szczerzyła swoje zakrwawione kły.
- Zostaw.- warknąłem. Nie słuchał. Wilk skoczył w stronę wadery, bez problemu przebijając się przez ścianę. Spadł razem z waderą. Przygniótł ją do ziemi i wyjął coś w rodzaju sztyleta.
- Drizzix?- spytała patrząc na mnie.
- wracaj!- skoczyłem na zjawę. Jednak ani drgnął. Wbiłem kły w jego grzbiet. Ten rozpłynął się.
- Pewnie wróci.- prychnąłem. Amira była jakby zdezorientowana. Zbliżałem się do niej, a ta cofała się. Gdy za plecami poczuła drzewo, zatrzymała się. Wziąłem z jej łapy sztylet i wbiłem go drzewo- obok jej głowy. Zacisnąłem zęby. Pazurem przejechałem jej po łapie, robiąc niewielką ranę.
- Mówiłem. Było posłuchać. On mógł cię zabić.- warknąłem, po czym oddaliłem się. Poszedłem przed siebie. W oddali zobaczyłem liście. Podbiegłem i przykryłem nimi ranę na brzuchu i skrzydle. Usłyszałem za sobą Amirę.
- Zostaw mnie.- mruknąłem. Zaczęło robić się ciemno.
Amira?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz