- Moja - rzekł basior, patrząc mi centralnie w oczy. - Jesteś na terenie watahy, do której należę, więc chcę dbać o innych, zatem i pilnować, czy nie dostanie się tu jakiś obcy ze złymi zamiarami. Pytam jeszcze raz, kim jesteś? Należysz do tej watahy czy nie? - dodał kiedy nie uzyskał odpowiedzi. Przewróciłam oczami.
- Jeżeli ta informacja jest Ci tak niezmiernie do szczęścia potrzebna to powiem Ci, że należę. Należę do Watahy Porannych Gwiazd jako mag, który nosi imię Kymera. - jednym zwięzłym zdaniem przedstawiłam moją zaistniałą sytuację w sprawie uczestnictwa w watahach, mojego imienia et cetera, et cetera. - Jak ty masz na imię? - zapytałam od niechcenia chcąc poznać tożsamość mojego rozmówcy.
- Toshiro, Gamma Watahy Porannych Gwiazd. - przedstawił się oficjalnie, przynajmniej nie mniej niż ja. Nastała krępująca cholerna grobowa cisza, której żadne z nas za żadne skarby świata i wszechświata nie chciało przerwać. - Powiedź, długo tutaj jesteś? - zaczął nerwowo ów Toshiro, widocznie nienawidził ciszy, a przynajmniej tak wywnioskowałam.
- Około dwóch dni - odpowiedziałam krótko. Szczerze, nie miałam czasu, ani ochoty jeśli już przy tym jesteśmy, rozmawiać na swój własny temat. Hymmm, ciekawe co mu siedzi w tym łebku. Dla mnie to była czysta zabawa. Dobra zobaczmy... Myśli dotyczące rozmowy...
I nie mogłam dokończyć, gdy zza krzaka wypadła jakaś neonowo-niebiesko-fioletowa wadera nie wiadomo czemu z jakimś grymasem nienawiści na pysku przypatrywała się mojej osobie jakbym nie wiem co, była uzbrojona bronią jądrową. Zajrzyjmy do jej myśli. Nie zorientuje się... "Co ona z nim robi? Ciekawe o czym gadają. Zaraz Klairney podbije do nich". Co to było... Takie spokojne wypowiedzi przesycone nienawiścią tam spotkałam, że ja nie mogę.
- Droga Klairney - ha, przy okazji dowiedziałam się jak ma na imię. Jej mina bezcenna - Z Toshirem rozmawiam, kompletnie przypadkowo na siebie wpadliśmy. - rzekłam spokojnie aż jestem zaskoczona.
< Toshiro? Krótkie, bo krótkie xd >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz