Tajemnicza, boska istota, która może zmienić przeznaczenie wilków.
Czyżby..Unmei? O ile pamiętam mama kiedyś mi o niej opowiadała. No, nie
tyle o niej, co o świetlikach, ale sama Bogini przeznaczenia wystąpiła w
tej historii. Zastanowiłam się chwilę, a w mojej głowie chęć przygody
zaczęła się mieszać z dumą. Dlaczego miałabym iść wraz z Mavis, będącą
betą, do źródeł?
~A dlaczego by nie?-Odezwała się Molly. Przewróciłam oczami. Powodów było wiele..ale aktualnie żaden nie przychodził mi do głowy. A co mi tam? Pójdę.
Podbiegłam do beżowej wadery, dorównując jej kroku. Spojrzała na mnie spod złotych oczu, po czym uśmiechnęła się ciepło.
-Zbyt silna pokusa, co?-Zapytała. Prychnęłam.
-Nie mam nic lepszego do roboty.-Odpowiedziałam, przyglądając się jej czujnie. Chciałam mieć zupełną pewność, że idziemy tam, gdzie wcześniej powiedziała.
-Oczywiście.-Zaśmiała się krótko, jednak szczerze. A Ja nie rozumiałam, co było tak śmieszne? Ajj, nigdy nie zrozumiem dorosłych. Spojrzałam w przód. Przed nami malował się wodospad Mizu.
-Nie rozumiem..-Mruknęłam cicho, na co Mavis odwróciła się.
-Trzeba przejść między skałami.-Odparła krótko w geście wyjaśnienia. Przytaknęłam. Przeszłyśmy nieopodal wody, kiedy beta zrobiła szybki ruch ogonem. C-co? Nie zdążyłam się nawet zorientować, kiedy wylądowałam w wodzie z pluskiem. Wyłoniłam się, widząc zadowoloną minę towarzyszki-Trzeba Cię trochę rozruszać.-Stwierdziła patrząc na grymas na mojej twarzy.
-Nie ma potrzeby.-Odparłam, wychodząc z wody i wytrzepując się wprost na waderę-Jak widzisz, jestem w świetnej formie.-Powiedziałam pewnym siebie głosem.
~A dlaczego by nie?-Odezwała się Molly. Przewróciłam oczami. Powodów było wiele..ale aktualnie żaden nie przychodził mi do głowy. A co mi tam? Pójdę.
Podbiegłam do beżowej wadery, dorównując jej kroku. Spojrzała na mnie spod złotych oczu, po czym uśmiechnęła się ciepło.
-Zbyt silna pokusa, co?-Zapytała. Prychnęłam.
-Nie mam nic lepszego do roboty.-Odpowiedziałam, przyglądając się jej czujnie. Chciałam mieć zupełną pewność, że idziemy tam, gdzie wcześniej powiedziała.
-Oczywiście.-Zaśmiała się krótko, jednak szczerze. A Ja nie rozumiałam, co było tak śmieszne? Ajj, nigdy nie zrozumiem dorosłych. Spojrzałam w przód. Przed nami malował się wodospad Mizu.
-Nie rozumiem..-Mruknęłam cicho, na co Mavis odwróciła się.
-Trzeba przejść między skałami.-Odparła krótko w geście wyjaśnienia. Przytaknęłam. Przeszłyśmy nieopodal wody, kiedy beta zrobiła szybki ruch ogonem. C-co? Nie zdążyłam się nawet zorientować, kiedy wylądowałam w wodzie z pluskiem. Wyłoniłam się, widząc zadowoloną minę towarzyszki-Trzeba Cię trochę rozruszać.-Stwierdziła patrząc na grymas na mojej twarzy.
-Nie ma potrzeby.-Odparłam, wychodząc z wody i wytrzepując się wprost na waderę-Jak widzisz, jestem w świetnej formie.-Powiedziałam pewnym siebie głosem.
<Mavis?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz