- Masz bo się przeziębisz - podał mi koc po czym położył się na swoim posłaniu.
- Dzięki - Mruknęłam cicho i obaduliłam się nim. Był mięciutki i
cieplutki, nie wiem jak on może tu mieszkać. Tu jest zimno... i zimno!
To wystarczający argument. To już nawet u mnie w środku lasu jest
lepiej, przynajmniej nie jest tak zimno.
Położyłam się w kącie, dobre kilka metrów od basiora i zamknęłam oczy.
Mam ochotę pójść spać, chociaż mój organizm wcale tego nie potrzebuje.
~ Yuko, mam dla ciebie wiadomość, wyjdź przed jaskinię ~ usłyszałam.
Wiedziałam, że trzymanie go obok siebie nie będzie miało za dużo
korzyści.
Mruknęłam do basiora, że zaraz wrócę i wyszłam z jaskini. Kiedy już byłam wystarczająco daleko od niej westchnęłam:
- Gadaj.
Przed twarzą pojawiła się przeźroczysta postać Futei'ego. Nareszcie skumał, że wolę rozmawiać z osobami, które widzę.
~ Kostucha zgodziła się być moją partnerką ~ uśmiechnął się promiennie,
co w jego wykonaniu wyglądało trochę groźnie, ale nie wińmy go za to.
- Cieszę się z twojego szczęścia! Chętnie bym cię przytuliła, ale nie masz ciała - zlustrowałam basiora z góry do dołu.
~ Dobra, idź już do tego gościa ~ powiedział i chwilę później zniknął.
Fajnie mieć zjawę obok siebie, można go nasłać na każda osobę, której
nie znosisz. Największym minusem jest to, że słyszysz głosy we łbie, i
to jest wkurzające.
Weszłam z powrotem do jaskini basiora, oddając mu koc oznajmiłam:
- Wracam do siebie, cześć. - nie usłyszałam jego odpowiedzi, gdyż
zerwałam się biegiem w stronę lasu. Kilka kilometrów przebiegnę przez co
najmniej dziesięć minut. Na pewno będę biegła szybko bo tu jest za
zimno, bym spędziła tutaj kilka minut dłużej.
***
Miałam rację, dobiegłam w niecały kwadrans. Weszłam do mojej cudowniej,
skromnej i jednocześnie mega wygodnej jaskini. Jaskinia może być wygodna
prawda? A dobra, nieważne, nie było tematu.
Ułożyłam się na posłaniu, zamknęłam oczy i po chwili już odpłynęłam do krainy Morfeusza.
<Itachi? Wiem jaki to ból gdy się nie ma internetu :/>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz